“Ja, het is natuurlijk niet zomaar een knop die ik kan omzetten” verzuchtte mijn cliënt. Man, begin 50, regiodirecteur bij een grote financiële instelling. Hij heeft deze baan, ruim 180 km. ver van zijn woonplaats, nog niet zo lang. Die afstand vormde voor hem geen bezwaar; er wordt veel thuis gewerkt en 1 of 2 dagen per week naar kantoor leek prima te doen. De praktijk blijkt jammer genoeg toch anders; hij mist het persoonlijke kontakt en is daarom op zoek naar iets anders. Maar wat dan precies…? Daarvoor volgt hij een traject bij mij.

Ik wees hem in ons gesprek op zijn natuurlijke neiging om vooral te focussen op zijn fouten. Op zijn bescheidenheid, op wat hij heeft laten liggen, wat er beter had gekund, op de inspanning die het hem kost om te aarden in een nieuwe omgeving. En ja, dat mag er zijn. Alleen helpt het je niet bij het nadenken over welke stappen je wilt zetten. En over dat wat er allemaal al achter je ligt, wat je al hebt laten zien, en wat je een werkgever allemaal te bieden hebt.

We spraken over de oorzaak van dit gedrag, en natuurlijk ligt dat zoals altijd in het verleden; je gezin van herkomst, je jeugd, je vroegere ervaringen. Daar is niets meer aan te veranderen. Maar gelukkig kun je wel je gedrag in het heden veranderen.

Ik vroeg hem hoe hij zou willen dat het wordt in de toekomst. “Nou, dat ik wat minder twijfels en negatieve gevoelens zou hebben. Dat het wat minder moeite en inspanning kost allemaal.” “OK, dat wil je minder. En waar wil je meer van?” vroeg ik hem. “Eh…. dat ik me wat zekerder voel. Wat positiever”. Ik legde hem uit dat je dat kunt trainen. Door dagelijks doelbewust stil te staan bij waar je die werkdag tevreden over bent, blij mee, trots op. Voordat je in de auto of de trein stapt, of je laptop afsluit, noteer je er drie. Elke werkdag. Natuurlijk kwamen er uitvluchten; “dat vergeet ik al na een paar dagen” (dan noteer je het de komende drie maanden als repeterende afspraak in je agenda!) tot “heb ik al eens gedaan, is te zweverig voor mij” (dan kies je ervoor om ’t niet te doen, jouw eigen besluit, jij bent de baas!). Maar al snel realiseerde hij zich dat iets in stand houden wat je eigenlijk niet bevalt, nou niet de verstandigste keuze is. Iets met verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedrag….

De komende weken toert hij met zijn gezin door Italië. En noteert hij volgens eigen zeggen 3 dingen per dag die hem positiviteit gebracht hebben. ’t Is een beginnetje.

Je begrijpt dat ik erg uitkijk naar onze eerste afspraak na zijn vakantie.