Hij meldde zich via-via bij me, een zelfstandig ondernemer, midden 30, met een creatief beroep en een zeer goed lopend bedrijf. Zo goed zelfs, dat hij bijna dag en nacht werkte. En er ook nog een privéleven op na hield. Tja, dat ging natuurlijk knellen en riep dilemma’s op.
De vraag die hij op tafel legde, was “Zal ik uitbreiden en personeel gaan aannemen? En zo ja, wat komt daar allemaal bij kijken, en wat vraagt dat van mij?”. Verstandig, om daar serieus bij stil te staan. Want dat zó doorgaan eigenlijk geen optie meer was, dat wist ‘ie zelf ook wel. Hoorde hij van zijn partner en zijn vrienden. En voelde hij ook wel, aan z’n lijf.
Tegelijkertijd vond hij het ook wel heel lekker, om regelmatig tot diep in de nacht door te werken. De creativiteit te voelen stromen, het moment te benutten, het proces z’n gang te laten gaan. Hij ontwierp prachtige dingen, en maakte z’n klanten hartstikke blij. Ja, wat wil je; niet alleen dag en nacht met het ontwerp aan de slag, maar ook dag en nacht klaar staan voor zijn klanten. Altijd direct leveren. Zijn eigen planning (voor zover die er was) overhoopgooien, en z’n grens maar weer oprekken – en laten overschrijden.
Aanvankelijk keek ik samen met hem naar zijn business. Naar zijn werkaanpak, planning en structuur, klantportefeuille en samenwerkingspartners. Naar wat hij het leukste vond in zijn werk, en met wie en voor wie hij het liefste werkt. En al snel viel op, dat ‘ie maar wat deed. Gewoon aan de slag, klusje binnenhalen, lekker mee beginnen, kijken wie er meedoet, hard werken, opleveren, factuurtje sturen en dóór. En dan weer van voren af aan met een volgend project. Geen idee wat z’n rendement is, geen overzicht van opdrachten die “in de pijplijn” zitten, geen “vaste” samenwerkingspartners; het was hollen of stilstaan. En dat bleek de bron te zijn van zijn drukte, chaos en onrust.
De vraag “zal ik personeel aannemen?” verschoof naar “wat wil ik nou écht?”. We brachten zijn kwaliteiten in beeld, zijn competenties en, superbelangrijk, zijn drijfveren. Want waarom was hij ooit ondernemer geworden? Voor hem waren de vrijheid van doen wat hij wilde, met de mensen waarmee hij graag werkt, de grootste voordelen van het ondernemerschap. Hij houdt van eerlijk, geen poespas en recht door zee. Niet van procedures, maar van “fluïde” werken. Het kennen van zijn kwaliteiten helpt om een heldere marketingboodschap de wereld in te sturen, en daarmee de klanten aan te trekken die hij het liefste wil. Het ontbreken van structuur is zijn grootste zwakte. Dat is gelukkig prima op te lossen met een goede ZP-secretaresse voor een aantal uren per week. Wel een strenge, die hem op de rit houdt. En ‘m houdt aan zijn eigen afspraken. En die partners? Daar is hij nu mee in gesprek. Om voortaan niet hap-snap de koppen bij elkaar te steken, maar om vooraf een paar praktische, simpele afspraken te maken voor een duurzamere samenwerking. Hij kiest ze zelf uit, de nuchtere recht-toe-recht-aan-mensen zoals hijzelf.
Zo zie je maar, het is goed om af en toe terug te gaan naar je roots. Wat zijn mijn roots eigenlijk? Waarom ben ik ook alweer ooit aan deze baan of aan dit bedrijf begonnen? Brengt het me nog wat ik wil, of gaat het met me aan de haal? Hoe zou ik willen dat het wordt? En wat staat me dan heel concreet te doen om dat voor elkaar te krijgen?
Hoe doe jij dat? Af en toe een “interne check-up” om te zien en te voelen of het nog past, wat je doet? Wil je dat met me delen? Dankjewel!