Evalueren! Terugblikken! Leren van de ervaring! Wat ging er goed, en vooral: wat kan er beter? Want dat is het doel; beoordelen wat de kwaliteit van de bijeenkomst was, en continue verbeteren. Van het besprokene, van de voorzitter, van de duur (te lang, precies goed, te kort?). Van de trainer, de lunch. Van de materialen, de bereikbaarheid, de temperatuur in de zaal… noem maar op. En wat hoor of lees je dan zoal, tijdens evaluaties? “Goede bijeenkomst, veel van opgestoken!”. “Fijne open sfeer in de groep”. “Een hele in plaats van een halve dag was prettig geweest”. Of “Levert concrete handvatten voor de toekomst”. Enzovoort.
Bruikbare feedback misschien voor de organisator, maar wat hebben de deelnemers eraan?
Daarom doe ik graag een voorstel voor een andere manier van het wegen van de kwaliteit. Maak “evalueren” één lettertje korter. Ja, je leest het goed: één letter, en je komt uit op “valueren”. Ik beloof je, dat levert een andere terugblik en een totaal ander gesprek op. En altijd een positief gevoel voor de deelnemers. Geen wonder, want deze valuatie-aanpak komt uit de Positieve Psychologie.
Valueren betekent letterlijk “waarderen” (Eng. Value). En het impliceert dat je de waarde vaststelt. Je kunt als trainer, of procesbegeleider, of als voorzitter van een vergadering, bijvoorbeeld de vraag stellen “Wat was de waarde van deze bijeenkomst?” of “Wat was voor elk van de deelnemers in het bijzonder van waarde, gedurende de bijeenkomst? Hoe waarderen we onze samenwerking, hoe deden we het met elkaar?”.
Op deze manier nodig je de deelnemers uit om in hun terugblik op zoek te gaan naar hun eigen pareltjes. Ze noemen dan dat wat ze gewaardeerd hebben, en zo sluiten zowel jijzelf als zij met een positief gevoel af. Natuurlijk kan ook dat de lunch zijn, of de bereikbaarheid. Als vooral dát wordt genoemd, zou dat voor mij hoog tijd voor bezinning betekenen. Maar mijn ervaring is dat deelnemers door valuatie-vragen juist het besprokene, het geleerde in hun hoofd de revue laten passeren. En vervolgens elkaar, en jou, laten weten wat ’t hen heeft opgeleverd. In het algemeen willen ze niets liever dan dat dan ook in de praktijk gaan brengen; doen, actie!
Alles onder het motto: Wat je aandacht geeft, groeit. Ga vervolgens eens na of je dat wat jullie waarderen, kunt uitbreiden naar andere terreinen, of naar toekomstige overleggen. Zó kun je ook tot verbetervoorstellen komen. En daar zit een stuk meer energie in.