Ik ga op reis! 😎 Als deze blog geplaatst wordt, ben ik al eventjes onderweg. Nu zit ik nog kalmpjes thuis aan de vooravond van een maand vakantie. De laatste was is gedraaid, mijn rugzak al een beetje ingepakt, de visum- en Corona-formulieren ingevuld en morgenochtend belachelijk vroeg gaat de wekker om online in te checken, om de best mogelijke stoelen in het vliegtuig te regelen voor onze vlucht van zo’n 11 uur, overmorgen naar Colombia. Het is alweer bijna 2,5 jaar geleden dat ik mijn laatste verre reis maakte, en het lonkt al een hele tijd – dus eindelijk, eindelijk, eindelijk ga ik weer. Zo blij!

En toch. Kriebels, al die drukte vooraf, voorbereidingen, m’n hoofd loopt om. De krant stopzetten, niet vergeten om voldoende boeken op de e-reader te zetten, o ja geld klaarleggen voor mijn hulp en heb ik wel de juiste dingen ingepakt? Administratie klaar, werk overgedragen of afgerond, een paar blogjes aanleveren; spanningsverhogend, en soms betrap ik mezelf op de gedachte “Waarom doe ik dit toch? Waarom zoveel gedoe en geregel, en waarom ga ik niet lekker suf een tijdje aan de rand van een zwembad liggen niksen? Waarom ga ik nou weer zo’n ver en onbekend oord doorkruisen?”. Ik herken ze hoor, deze gedachten. Al ruim 30 jaar reis ik de wereld over zodra het kan, want een tijdje met mijn rugzak op de bonnefooi op stap vind ik het allerfijnste van alles wat ik in mijn vrije tijd doe. En telkens steken ze een paar dagen voor vertrek de kop op. Het hoort erbij, kennelijk, voor mij. Dus ik laat ze maar komen, en ook weer gaan.

Het zijn hersenspinsels die vergelijkbaar zijn met wat veel van mijn cliënten meemaken. Ook zij maken een reis. Misschien wat minder ver, maar minstens zo intensief. Ze gaan het aan, die zoektocht. In zichzelf, naar inzichten en ander gedrag. Naar hun talenten en kwaliteiten, op de arbeidsmarkt, naar ander werk. Altijd met verandering als doel en gevolg. En ja, dan kunnen er ook allerlei saboterende gedachten de kop opsteken; “Waarom wil ik dit nou zo graag? Ik zit toch prima in mijn huidige baan? Kan ik het nog wel, zou het wel goed komen? En wat nou als die nieuwe rol of werkgever tegenvalt?”. Terwijl je wéét waarom je eraan begint: Je wilt verder komen. Vanuit hang naar verbetering, ontwikkeling of ambitie, of nieuwsgierigheid naar wat er achter de horizon nog meer voor moois in het verschiet ligt.

Eng, onvoorspelbaar, soms moeilijk en spannend. Maar oh zo leerzaam, interessant en vrolijkstemmend als het lukt. Je wordt er sterk van. Daar houden de saboteurs je niet van af. Vertel je me hier over jouw reiservaringen, in het buitenland, binnenland of je binnenwereld? Dan vertel ik in een volgend blogje over de mijne. Graag tot dan!