Er was een tijd, voor Corona, dat we nog lekker met vakantie gingen in het buitenland. Degenen die mij al wat langer of beter kennen, weten dat reizen naar verre bestemmingen mijn allergrootste liefhebberij is, waar ik met veel plezier mijn meeste vrije tijd & centen aan besteed. Drie keer raden wat ik in deze tijd het meeste mis 😕 Gelukkig heb ik al heel veel van de wereld mogen zien, en kunnen we als het een beetje meezit de komende zomer al wel wat over de grenzen heen kijken. Echt ver nog niet, maar ook Europa kent prachtige plekken en er valt ook dichter bij huis nog heel veel nieuws te ontdekken.

In de zomer van 2019 was ik samen met mijn vriend in Portugal. We trokken twee weken met een huurauto van Lissabon naar Porto en deden o.a. Sintra aan. Daar lunchten we op een fijn terras en nam ik deze foto. Het was er niet druk en het wemelde er van het personeel, herkenbaar aan hun zwarte shirts en kaki schorten. Evengoed duurde het een behoorlijke tijd voordat iemand ons vroeg wat we wilden drinken. Nog een tijdje daarna vroeg een andere medewerker naar onze lunch-wensen, en vervolgens werd die lunch door nummer 4 geserveerd (nummer 3 had de drankjes al gebracht). We hebben er prima gelunched, genoten van zon & schouwspel, en na een tijdje vroegen we om de rekening. Ook dat duurde even, en wij volgden op afstand de commotie rondom de kassa. Het werd inmiddels lachwekkend; wie zou ons nou ons bonnetje komen brengen? Je raadt het al, weer een nieuweling (nummer 5 of hoger, inmiddels) zette een schoteltje op tafel. Tja, aan wie geef je in zo’n geval nou in hemelsnaam je fooi?

Voor ons een vermakelijk tafereel, we hadden vakantie en alle tijd. Maar het was wel een typisch “gevalletje mierenhoop”. Het zag eruit als weinig coördinatie, wel veel personeel maar geen echte samenwerking – kortom een duidelijk voorbeeld van “een groep mensen” maar zeker geen “team”. Niet handig voor de restaurateur (dat kan efficiënter), niet fijn voor de medewerkers (écht samen-werken vergroot het werkgeluk, blijkt uit onderzoek) en tot slot vervelend voor klanten met minder tijd dan wij (en van mokkende klanten wordt niemand vrolijk).

Mijn handen jeukten om met dit team aan de slag te gaan, maar ik had vakantie 😀 dus ik hield me in, en besloot er dit blogje van te maken. Heb jij nou ook een club mensen die je een fijnere samenwerking gunt? Wens je ze meer werkgeluk, een “smoothere” werkdag en vrolijke klanten toe? Of herken je mijn Portugese ervaring vanuit je eigen omgeving? Laat dan hier je reactie achter. Ik kijk ernaar uit!